اثربخشی قصه گویی والد محور بر مهارت های اجتماعی و تنظیم هیجان دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری شهر همدان

هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی قصه گویی والد محور بر تنظیم هیجان و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری شهر همدان است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون دارای گروه کنترل است. جامعه آماری ، شامل تمامی دانش آموزان ۷ تا ۱۱ ساله شهر همدان در سال ۱۴۰۱که دارای ناتوانی یادگیری می باشد. نمونه آماری شامل ۲۲ نفر از دانش آموزانی است که جهت دریافت خدمات به مراکز مشکلات ویژه یادگیری درشهرهمدان مراجعه نموده اند و از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایده ی شدند. جهت جمع آوری اطلاعات ، ازپرسش نامه تنظیم هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) و پرسش نامه مهارت های اجتماعی واتسون (۱۹۸۳) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روشهای آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی مانند تحلیل کواریانس استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که بین گروه کنترل و آزمایش از نظر میزان بهبودی در تنظیم هیجان و مهارتهای اجتماعی در پس آزمون، تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین قصه گویی والد محور باعث تنظیم هیجان و افزایش مهارتهای اجتماعی در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری شهر همدان نشده است.

Keywords:

قصه گویی والد محور , مهارتهای اجتماعی , تنظیم هیجان , دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری