اثربخشی آموزش برنامه بخشایشگری بر کاهش خشم نوجوانان خشمگین مدارس متوسطه اول شهر اهواز۱

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش بخشایشگری بر خشم دانش آموزان خشمگین متوسطه اول شهر اهواز بود. با بهره گیری از روش نمونه گیری در دسترس،تعداد ۲۰۰ دانش آموز انتخاب شدند. با پیش آزمون پرسشنامه پرخاشگری باس و پری((۱۹۹۲ بر اساس آزمون غربالگری ۳۰ نفر از دانش آموزانی که دارای بالاترین نمره پرخاشگری بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند، سپس به روش تصادفی در دو گروه، یک گروه آزمایش ( ۱۵دانش آموز) و یک گروه کنترل ۱۵)دانش آموز) جایگزین شدند و بسته آموزش بخشایشگری فقط برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس پس آزمون پرسشنامه خشم اسپیربرگر (STAXI-۲) از هر دو گروه گرفته شد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که مداخله آموزشی بخشایشگریاحتمالا سبب کاهش میانگین خشم در گروه آزمایشی شد. این تغییرات در سطح ۰/۰۰۱ معنادار بودند. مطالعه حاضر در حالت کلی نشان داد که برنامه آموزشی بخشایشگری در کاهش خشم دانش آموزان خشمگین و پرخاشگراحتمالا موثر است.

Keywords:

خشم , پرخاشگری , برنامه بخشایشگری , دانش آموزان.