اثربخشی آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری بر توجه، حافظه کودکان با ناتوانی یادگیری

هدف این پژوهش بررسی اثربخشیآموزش بازی درمانی شناختی رفتاری بر توجه، حافظه کودکان با ناتوانی یادگیری املاء بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی (پیش آزمون پس آزمون) با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پایه سوم مقطع ابتدایی شهر تهران بودند. بدین منظور۴۰ دانش آموز مبتلا به ناتوانی یادگیری املاء، به صورت نمونه گیری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری و کنترل قرارگرفتند. آزمودنیها در دو گروه قبل از مداخله و در پایان مداخله مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار این پژوهش عبارت بودند از، آزمون تشخیص ناتوانی یادگیری املاء(کوسنج و همکاران، (۱۳۹۱، آزمون هوش وکسلر ویرایش چهارم(وکسلر، (۲۰۰۳، پرسشنامه تشخیصی اختلال نقص توجه(سهرابی، به پژوه و غباری بناب، (۱۳۸۹، شاخص اختلال نقص توجه جردن(جردن، (۱۹۹۲ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات توجه، حافظه در گروه آموزش آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل افزایش یافته است. بر اساس نتایج، آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری بر بهبود و توانبخشی توجه، حافظه دانش آموزان با ناتوانی یادگیری املاء اثر بخش است و تلویحات مهمی در توجه به درمانهای مبتنی بر بازی درمانی در کاهش مشکلات دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری دارد.

Keywords:

بازی درمانی شناختی رفتاری , توجه , حافظه , اختلال املاء