تعدیل اثر تنش شوری بر جوانه زنی گندم (Triticum eastivum L.) تحت تیمارهای گلوتاتیون و سدیم نیتروپروساید

گلوتاتیون با حفظ وضعیت ردوکس سلولها و با تاثیر بر میزان اکسید نیتریک باعث افزایش تحمل گیاهان به تنش می شود. با توجه به افزایش وسعت اراضی شور در جهان و افزایش تقاضا برای مواد غذایی ، استفاده از راهکارهایی مناسب جهت بالا بردن تحمل شوری برای کشت گیاهان در زمین های شور باید انجام شود. به منظور بررسی اثر گلوتاتیون و اکسید نیتریک بر کاهش اثر مضر تنش شوری در گیاه گندم، این آزمایش در مرحله جوانه زنی در قالب طرح کاملا تصادفی جرا شد. تنش شوری در دو سطح (صفر و ۱۰۰ میلی مولار کلرید سدیم ) و تیمارهای گلوتاتیون و سدیم نیتروپروساید (منبع اکسید نیتریک ) در دو سطح (صفر و ۱۰ میکرومولار) استفاده شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری باعث کاهش میزان جوانه زنی بذر، کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم دو (Fv/Fm)، شاخص فتوسنتزی (PIABS) و کلروفیل کل شد، در حالیکه تیمارهای گلوتاتیون و سدیم نیتروپروساید باعث کاهش اثرات منفی تنش شوری بر آنها شد. میزان تجزیه نشاسته و تولید قندهای محلول کاهش معنی داری در پاسخ به تنش شوری نشان دادند، درحالیکه تیمارهای گلوتاتیون و سدیم نیتروپروساید باعث افزایش تجزیه نشاسته به قندهای محلول شدند. بر اساس نتایج ، کاربرد گلوتاتیون و سدیم نیتروپروساید در شرایط تنش شوری با افزایش تجزیه نشاسته و تبدیل به قند باعث بهبود جوانه زنی و متعاقبا شاخص های فتوسنتزی گیاهچه های گندم شدند.

Keywords:

درصد جوانه زنی , عملکرد فتوسنتز , کربوهیدراتها