بررسی میزان و نوع استفاده معلمان از برنامه درسی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس

امروزه تغییرات ناشی از فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی تاثیر بسزایی بر کار و زندگی مردم گذاشته و با همه سبک ها و روش های گذشته به مقابله پرداخته است. بطوری که هر چه زمان می گذرد ناکارآمدی نظام های آموزشی بیشتر آشکار می شود و نیاز به تحول در نظام آموزشی متداول بیشتر احساس می شود. اساسا نیاز به تغییر در نظام های آموزشی نیازی ذاتی است. هر رویکرد جدیدی نیز به هر تقدیر بر نظام های آموزشی تاثیرگذار هستند. در چنین اوضاعی که ICT به عنوان رویکرد جدید تمام ابعاد زندگی بشر را متاثر کرده است، ساده اندیشی است اگر تصور کنیم این رویکرد بر نظام آموزشی ما بی تاثیر خواهد بود. بنابراین عاقلانه تر آنست که به جای ایستادن در مقابل موج نوآوری های آموزشی سوار بر این امواج شویم (چوبینه، ۱۳۸۲). با توجه به تاثیرات غیر قابل انکار فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کلیه ی فرایندهای یاددهی یادگیری در این پژوهش به بررسی نوع و میزان استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در روش های تدریس، نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در تهیه و تولید مواد آموزشی، موانع کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی، مراحل چهارگانه کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات، تاثیر میزان استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در عملکرد تحصیلی دانش آموزان پرداخته شده است، تا شاید گامی کوچک در جهت روشن نمودن ارزش و سودمندی کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش باشد.

Keywords:

فناوری اطلاعات و ارتباطات , برنامه درسی , روش ها و فنون تدریس , مواد آموزشی.