تعبیر کنایه در زبان فارسی بر مبنای دیدگاهی ادراکی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 17
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ZABG-6-1_012
تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1403
Abstract:
کنایه در سنت مطالعه بلاغت به سخنی اطلاق میشود که دارای دو معنی است و مخاطب با توجه به شرایط از مفهوم صریح آن به مفهوم ضمنیاش پی میبرد. نگاهی به پیشینه مطالعه کنایه نشان میدهد که این صنعت که امروزه دیگر صرفا محدود به حوزه ادب نیست و در گفت وگوهای روزمره سخنگویان کاربرد عام دارد، همواره با فرایندهای دیگری نظیر استعاره، مجاز، معنی ضمنی و جز آن خلط شده است. در مقاله حاضر، ضمن اشاره به این همپوشیها به دنبال آنیم تا تعریف مشخص و مستقلی از کنایه به دست دهیم. بهویژه میکوشیم تا از منظری تحلیلی توصیفی و به کمک دادههای متعدد از جملات روزمره سخنگویان زبان در چارچوب نگرشی ادراکی به بررسی چگونگی درک و تعبیر کنایه بپردازیم. این پژوهش نشان میدهد که سخنگویان با تکیه بر اطلاعات بافتهای ادراکی، اعم از بافت زبانی یا بافت A، بافت موقعیتی یا B و اطلاعات از پیشموجود در حافظه یا بافت C کنایه را تعبیر میکنند. در این میان، وجود اطلاعی خاص در بافت C نقشی عمده ایفا میکند که براساس آن، هر جملهای را میتوان در معنی متناقضش تعبیر کرد.
Keywords:
Authors
راحله گندمکار
استادیار زبان شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :