بررسی تاثیر رویکردهای بازی درمانی بر نقص توجه و عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه

زمینه و هدف: هر اختلالی که در آن موفقیت تحصیلی فرد، با توجه به سن و آموزش و هوش و یا براساس آزمون های معیار خواندن و نوشتن و محاسبه، از آنچه انتظار می رود بسیار کمتر باشد، اختلال یادگیری توصیف می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رویکردهای بازی درمانی بر نقص توجه و عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه انجام گرفته است. روش بررسی: روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی (غیرآزمایشی) از نوع کتابخانه ای بود. پژوهش مروری نظام مند حاضر با جست وجوی مقالات انگلیسی از پایگاه های داده شامل Science Direct، Google Scholar PubMed و Scopus و با استفاده از کلمات کلیدی «Treatment of learning disorders، Learning disability، Reading Disorder، Writing disorder، Play Therapy، Math Disorder» و عنوان کلی « Investigating the effect of play therapy approaches on attention deficit and performance of children with special learning disabilities» به دست آمد. همچنین مقالات فارسی در پایگاه های داده نورمگز، سیویلیکا، مگیران، علم نت و جهاد دانشگاهی با همان کلمات کلیدی به زبان فارسی مورد جست و جو قرار گرفت. همچنین مقالات منتشر شده از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۲۴ مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که رویکردها و تکنیک های بازی درمانی به صورت معناداری در بهبود نقص توجه و عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه اثربخش است. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی یک روش موثر است که می تواند باعث کاهش نقص توجه و بهبود عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه شود.

Keywords:

اختلال یادگیری ویژه , بازی درمانی , اختلال ریاضی