بررسی دیدگاه معنایی و کاربردی نوردرمعماری اسلامی ایرانی

امروزه منابع تامین نورچه بصورت طبیعی و چه به صورت مصنوعی کارکرد های بسیاری دارند. علاوه بر تامین روشنایی می تواند بر سلامت روان و حتی سلامت جسمانی اثر مثبت بگذارد. نور عاملی طبیعی یا مصنوعی جهت روشن سازی محیط طبیعی و مصنوع و همچنین فضای معماری است که نه تنها روشنایی بخش فضا ست بلکه یک عامل مهم معماری و فضاسازی به شمار می آید که باید حس فضا و معنای والای زندگی را به جریان اندازد. علاوه بر کارکرد های بسیار نور، تعاریف متنوع و پر معنایی در ادیان و اعتقادات و نور در زمان از فلاسفه، معماران و پزشکان و حتی روانشناسان در حیطه های مختلف شغلی و کارکردی دارد. در مواجهه با نور می بایست که تعاریف نور و کارکرد های نور را شناخت و با اطلاع از کارکرد گسترده و ویژگی های مورد نظر جهت بهره برداری از نور، آن را بکار گرفت. همچنین تعریف و معنای نور ریشه در باورهای مردم دارد فرهنگ که برخواسته از معناهاست. پس زمینه ای از تاریخ سنت اقلیم و دیگر نیروهای طبیعی را شامل میشود. کیفیت های حسی را میتوان در معنا مکان و زمان جستجو کرد. صور مختلف حضور نور از معنا به فرهنگ و به مکان و زمان و در نهایت به معماری می رسد. سیر این مقاله از تعریف نور، نوردرفیزیک ونجوم، نور در روانشناسی، نوردرادیان، نوردراسلام وقرآن، نوردرعرفان وفلسفه، نوردرمعماری به نوردرمعماری اسلامی ایرانی و در نهایت نتیجه گیری می باشد.

Keywords:

نور , معماری اسلامی-ایرانی , معنای نور , کاربرد نور