اثر استراتژی های سلامت محور کارکنان آموزش و پرورش بر عملکرد شغلی دوران پساکرونا: نقش میانجی سلامت روان و اعتماد سازمانی

شیوع کرونا در سال ۲۰۱۹ و امتداد آن به مدت سه سال، اثرات مخربی بر جسم و روان میلیاردها انسان در سراسر دنیا گذاشت . فشارهای روانی در کنار قرنطینه خانگی چند ماهه بر سلامت کارکنان سازمان ها فشار روانی مصاعفی وارد کرده و عملکرد آنان را به طور ناخواسته تحت تاثیر قرار داده است . آموزش و پرورش با ارزشمندترین سرمایه های این کشور یعنی کودکان و نوجوانان سروکار دارد و عملکرد شغلی کارکنان این سازمان برای توسعه کشور حیاتی است . لذا در این مطالعه اثر استراتژی های سلامت محور کارکنان بر سلامت روانی و اعتماد کارکنان و نیز بر عملکرد شغلی آنان با تاکید بر دوره کرونا در میان کارکنان آموزش و پرورش خراسان رضوی مورد بررسی قرار گرفت .برای این منظور، داده های کارکنان در در قالب فرضیه مورد بررسی قرار گرفت . داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. روش نمونه گیری غیر تصادفی دردسترس بوده است . بر اساس روش نمونه گیری کلاین (سرانگشتی ) جمعا پرسشنامه مبنای تحلیل قرار گرفت . نرم افزار های SPSS و PLS برای تجزیه و تحلیل استفاده شدند. یافته ها نشان داد که استراتژی های سلامت محور کارکنان بر سلامت روان و اعتماد کارکنان اثرگذار است . این دو متغیر نیز بر عملکرد شغلی کارکنان اثر داشتند. سلامت روان و اعتماد در رابطه استراتژی های سلامت محور و عملکرد شغلی ، نقش میانجی دارند.

Keywords:

پساکرونا , استراتژی های سلامت محور , سلامت روانی , عملکرد شغلی , آموزش و پرورش