نقش آموزش و پرورش در پایه گذاری اررزش های دینی و معنوی در میان دانش آموزان در مدارس

دانش آموزان الگوها و آموزه ها را از نهادهای مختلف اجتماعی مثل خانواده، مدرسه ، محیط معاشرت، رسانه ها مشاهده می کنند و در نهایت یکی از روش ها یا ترکیبی از آنان را می پذیرند. انتخاب الگوی غیر دینی یا دریافت ارزش ها از افراد متفاوت که برخی دینی و برخی غیر دینی اند شخصیت فرد را متناقض می سازد که قطعا دینی نیست . تربیت دینی یعنی فعالیت های منظم و منطقی جهت تربیت ابعاد وجودی انسان در قالب دین به گونه ای که متربی به اصول عقاید، اخلاق و احکام شناخت و ایمان پیدا کند و این شناخت منجر به عمل پایدار در او شود. در این صورت به هدف تربیت دینی یعنی عبادت و بندگی خداوند خواهد رسید. انسان دارای ابعاد شناختی ، عاطفی و رفتاری می باشد. برای تربیت صحیح لازم است به این ابعاد توجه شود تا امر تربیت آسانتر و نتیجه ، قطعی تر باشد. تربیت دینی دارای ابعاد اعتقادی ، اخلاقی و عبادی است . اعتقادات پایه های عمل هر فرد را تشکیل می دهند. اخلاق و عبادات در واقع نتیجه ی اعتقادی است که همراه با شناخت و ایمان باشد . بنابراین پرداختن معلم و کتب درسی به ابعاد تربیت دینی ، ضروری است . شیوهی اثر گذاری دانش آموزان بر یکدیگر نیز با درگیر کردن ابعاد انسان یعنی تاثیر بر شناخت ها و احساسات فرد است که در نتیجه ی آن رفتار فرد متناسب با ارزشهای القا شده تغییر می کند.

Keywords:

آموزش و پرورش , دانش آموزان , ارزش های معنوی , تربیت اخلاقی .