فضای مجازی و تاثیر آن برپیشرفت و عملکرد دانش آموزان

در عصر حاضر آموزش به عنوان حقوق اولیه انسانها عامل تغییر و پیشرفت اجتماعی شناخته شده است . همگام با پیشرفت علوم و فنون مفهوم آموزش نیز تغییرات شگرفی داشته است .امروزه بسیاری از روانشناسان تربیتی معتقدند که شرایط یادگیری باید چنان سازماندهی شود که هر یادگیرنده براساس توانایی های خود به فعالیت و یادگیری بپردازد.از این رو روشهای سنتی آموزش که در حال حاضر اجرا می شود،به تنهایی پاسخگوی حرکت سریع قافله علم و دانش و تغییر مداوم نیازهای جوامع در دنیای انفورماتیک نیست . درروش سنتی به یادگیرنده فرصت تفکر،که امری ضروری در یادگیری است ، داده نمی شود. مطالعات نشان داده اند که ۸۰% از آموزشهای ارائه شده توسط روش سنتی ، در عرض هشت هفته فراموش می شوند (شرادر ۱و همکاران, ۲۰۰۷).از دیگر محدودیت های آموزش سنتی ، عدم دسترسی همه ی مردم به مراکز آموزشی ،کمبود امکانات اقتصادی ،کمبود مدرسان مجرب و هزینه های زیادی که صرف آموزش می شود، متخصصان را بر آن داشت که با کمک فناوری اطلاعات روشهای جدیدی را برای آموزش ابداع نمایند که هم اقتصادی و باکیفیت باشد و هم بتوان با استفاده از آن به طور هم زمان جمعیت زیادی را تحت پوشش قرارداد(ویتمن ۲, ۲۰۱۰). از این رو فرایند آموزش سنتی یاحضوری جوابگوی نیازهای عصر حاضر نبوده و این شیوه آموزشی نیاز به بازنگری دارد (راچ ۳و همکاران, ۲۰۱۲).پیشرفت روز افزون فناوری اطلاعات موجب تغییرات بسیاری در زمینه های آموزش و یادگیری در سطح مراکز آموزش دنیا شده است و با ظهور تکنولوژی های نوین و ایجاد مراکز تعلیم و تربیت در فضای مجازی ،آموزش و تعلیم و تربیت در فضای مجازی جای خود را در این مرکز بازکرده است (گورمان و همکاران, ۲۰۱۶). به عبارتی با پیدایش اینترنت و شبکه جهانی وب روش دیگری برای آموزش و یادگیری پیش پای یادگیرندگان و والدین و مسئولین تعلیم و تربیت قرار گرفت . پیدایش شبکه جهانی وب، منجر به ایجاد جدیدترین آموزش به نام تعلیم و تربیت در فضای مجازی شد ( رازیانسکی و همکاران, ۲۰۱۵). در واقع جامعه جهانی از متحدالشکل و استانداردسازی عصر صنعتی به سوی جامعه اطلاعاتی مبتنی بر مدیریت دانش و استفاده از فناوری برای مدیریت اطلاعات درحرکت است (گورمان و همکاران, ۲۰۱۶).