بررسی نقش ظرفیت بهبود مستمر در رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها و عملکرد مالی شرکت های صنایع غذایی استان خراسان جنوبی

هدف کلی این تحقیق بررسی نقش تعدیل گری ظرفیت بهبود مستمر در رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت ها بوده است . جامعه آماری این تحقیق ، کلیه مدیران و معاونان شرکت های صنایع غذایی خراسان جنوبی (بیرجند) می باشند و اندازه نمونه بر اساس فرمول کوکران ۲۲۰ نفر انتخابشده است . برای جمع آوری دادههای موردنظر در این تحقیق علاوه بر مطالعات اسنادی که به منظور دستیابی به پیشینه تحقیق و مباحث نظری انجام می شود، در مرحله میدانی جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای که در تحقیق (یوئن و همکاران،۲۰۱۶) استفاده شده انجام گرفته است ، به منظور سنجش روایی صوری پرسشنامه ها ازنظرت اساتید محترم و برای سنجش روایی محتوایی از تحلیل عاملی تاییدی استفاده گردیده است ، همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تاییدشده است . تجزیه وتحلیل دادهها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی و به کمک نرم افزار LISREL وSPSS صورت گرفته است . نتایج تحقیق بیانگر آن است مسئولیت پذیری اجتماعی بر عملکرد مالی شرکت ها تاثیر معناداری و مستقیم دارد علاوه بر این نتایج نشان می دهد ظرفیت بهبود مستمر می تواند در رابطه ی بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت های صنایع غذایی نقش تعدیل گری داشته باشد، همچنین نتایج فرضیه های فرعی بیان می کند پایداری در رابطه ی بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت های صنایع غذایی نقش تعدیل گری ندارد اما دورهی زمانی در رابطه ی بین مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد شرکت های صنایع غذایی نقش تعدیل گری دارد.

Keywords:

مسئولیت پذیری اجتماعی , عملکرد مالی , بهبود مستمر , شرکت های صنایع غذایی .