بررسی مفهوم رهایی بخشی از رنج مذموم در نهج البلاغه

رهایی بخشی از رنج مذموم به معنی خلاصه کردن یا کاهش دادن رنج و دردی است که بر انسان تحمیل شده است و در جامعه مورد نقد و انتقاد قرار می گیرد. هدف از انجام این تحقیق بررسی مفهوم رهایی بخشی از رنج مذموم در نهج البلاغه بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی مفهوم رهایی بخشی از رنج مذموم در نهج البلاغه می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که امام علی (ع) در نهج البلاغه بر این اصل تاکید دارد که اگر کسی بخشی از رنج و دردی را برای دیگران کاهش دهد و آنان را از مشکلاتی که دارند رهایی بخشد، این عمل قابل تحسین است. انسان برای رسیدن به کمال و تکامل اخلاقی، نباید فقط به نیازها و مشکلات خود توجه کند، بلکه باید در کاهش مشکلات دیگران نیز سهم داشته باشد. این مفهوم در نهج البلاغه به عنوان یکی از اصول انسانی و مسئولیت پذیری مورد تاکید قرار می گیرد و تشویق می شود که انسان در جامعه به عنوان یک عامل فعال و خیرخواه دست به اقداماتی بزند که رنج و درد دیگران را کاهش دهد و به بهبود شرایط جامعه کمک کند.

Keywords:

رهایی بخشی , رنج مذموم , نهج البلاغه.