عقل و جنون به عنوان مانعیت در قراردادها
Publish place: The 7th national Conference on The New Horizons In Humanities, economics, entrepreneurship
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 28
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DHCONF07_100
تاریخ نمایه سازی: 15 خرداد 1403
Abstract:
ایران متعارف بودن یکی از اصول حقوقی است که به طور گسترده در حقوق مدرن قراردادها مطرح شده است. از این رو بررسی این اصلکه دارای مبانی عقلائی و اخلاقی است در حقوق قراردادهای اروپا و نیز تعیین جایگاه آن در حقوق قراردادهای ایران و رفع ابهام از آن، ازاهمیت خاصی برخوردار است. اصل معقولیت و متعارف بودن به عنوان یک قاعده رفتاری و اصل مسلم حقوقی در حقوق قراردادهای اروپاو اسناد بین المللی شناخته شده است. کنوانسیون بیع بین المللی کالا، متعارف بودن را به عنوان یک اصل کلی حقوقی مطرح کرده و دیگراسناد نیز از قبیل اصول حقوق قراردادهای اروپا، اصول و قواعد نمونه حقوق خصوصی اروپا، حقوق مشترک بیع اروپا، اصول قراردادهایتجاری بین المللی و ... نیز به طور صریح و ضمنی به این اصل حقوقی اشاره کردهاند. متعارف بودن در حقوق قراردادها مراحل مختلفی راطی کرده است و به معنای آنچه که یک انسان متعارف در اوضاع و احوال مشابه انجام میدهد و دارای خصیصه اخلاقی و عقلائی است، بهکار می رود. این اصل حقوقی که از ادراکات عقلی بشر سرچشمه گرفته است، حقوق خصوصی و به ویژه حقوق تعهدات را تحت تاثیر قرارمیدهد و نه تنها در قلمرو قراردادها بلکه در حوزه حقوق عمومی، حقوق کیفری، مسئولیت مدنی و ... نیز کاربرد دارد و با اغلب دکترینهای جدید حقوق قراردادها از جمله حسن نیت و سوءاستفاده از حق ارتباط داردحاکمیت قانون، تصمیمات خودسرانه و نامعقول را ممنوعمی سازد . در این راستا دادگاه ها جهت مهار اختیارات عمومی، معیارهایی را تحت عنوان جهات نظارت برای سنجیدن اعمال و تصمیمات درقراردادها ایجاد کرده اند.
Keywords:
Authors
مهین حسینی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی موسسه آموزش عالی طبرستان چالوس