آثار امتناع متعهدله از قبول تعهد در فقه و حقوق ایران

تحقیق حاضر با هدف بررسی آثار امتناع متعهدله از قبول تعهد در فقه و حقوق ایران صورت گرفته است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی -- تحلیلی بوده که به بررسی تحقیقات انجام شده در این زمینه می پردازد. وفتی شخصی تعهدی را قبول می کند و به عهده می گیرد انتظار دارد طرف مقابل نیز به تعهد خود عمل نماید. وفتی یکی از طرفین طوعا از اجرای عقد امتناع می نماید؛ نظربه غالب در حقوق ایران بدین منوال است که اول با در خواست متعهد له،حاکم، ممتنع را اجبار می کند تا مورد معامله را به تناسب موضوع تحویل داده یا به انجام برساند. در صورتی که اجبار بر طرف معامله موثر واقع نشد؛ در قراردادهایی که فائم به شخص نیست. منتفع از قرارداد می تواند با هزینه متعهد موضوع معامله را به انجام رساند و اگر هیچ یک از این حیل کارگر نیفتاد، نوبت به فسخ معامله می رسد. اجرای تعهدات ناشی از قرارداد یکی از مباحث مهم حقوق قراردادهاست. در صورتی که یکی از طرفین عقد یا یکی از آنها از انجام تعهدات قراردادی خویش خودداری نماید، راه حل های مختلفی در نظام های گوناگون حقوقی برای این موضوع پیش بینی شده است. در حقوق ایران نیز ضمانت اجرای این نوع تخلف نه در ضمن یک قاعده عام و کلی در مبحث آثار قراردادها بلکه در قالب مواد متعدد قانونی در عقودی مثل بیع، اجاره، مزارعه و شروط ضمن عقد بیان شده است.

Keywords:

امنتاع متعهدله , دین , تعهد , فقه , حقوق ایران