شیوع خطاهای حین درمان ریشه و ارتباط آن با رادیولوسنسی پری آپیکال در دندان های درمان ریشه شده: بررسی تصاویر توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی

مقدمه: پیشرفتهای تصویربرداری مانند معرفی توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی (CBCT)، امکان مشاهده دندان در پلنهای مختلف و در نتیجه بررسی دقیقتر آناتومی داخلی دندان و مشکلات پیش آمده حین درمان را فراهم میکند. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی خطاهای حین درمان  و رادیولوسنسیهای پری اپیکال در دندانهای درمان ریشه شده به کمک تصاویر CBCT بود.مواد و روش ها: تعداد ۲۳۵ تصویر CBCT تهیه شده از بیماران ایرانی (۹۳ مرد؛ ۱۴۲ زن؛ میانگین سنی  ۱۴ ± ۳۶/۴۵ سال) جمع آوری شد. در مجموع، ۷۳۷ دندان (۱۱۴۱ کانال ریشه) از نظر رادیولوسنسی پری آپیکال، ترمیم تاجی، و کیفیت درمان ریشه (طول پرکردگی، یکنواختی پرکردگی و وجود خطاهای حین کار) بررسی شدند. فراوانی و ارتباط بین نوع دندان، سن و جنس بیماران بر اساس تست آماری کای اسکوئر بررسی شد. سطح معناداری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.نتایج: در مجموع، ۶۲۳ کانال ریشه (۱/۴۴ %) دارای خطای حین درمان ریشه بودند. ۲۹۱ مورد پرکردگی کوتاه (۶/۲۰ %)، ۱۲۰ مورد کانال درمان نشده (۵/۸ %)، ۹۹ مورد پرکردگی بلند (۷ %) و ۸۲ مورد پرکردگی غیریکنواخت (۸/۵ %) به ترتیب شایعترین خطاها بودند. دندانهای مولر فک بالا دارای بیشترین تعداد خطا بودند (۰۰۱/۰ = p). بطور کلی، ۶۸۰ (۱/۴۵ %) مورد از کانالهای ریشه رادیولوسنسی پری آپیکال داشتند. دندانهای مولر فک بالا، بیشترین فراوانی رادیولوسنسی پری آپیکال را دارا بودند. ۶۲ درصد دندان ها فاقد ترمیم تاجی مناسب بودند. پرفوراسیون، تحلیل ریشه، شکستگی ریشه و انحراف از مسیر کانال در کمتر از ۲ % کانالها مشاهده شدند.نتیجه گیری: خطاها و حوادث حین کار در دندانهای درمان ریشه شده، نسبتا شایعند. فراوانی رادیولوسنسیهای پری آپیکال در حضور این خطاها و حوادث افزایش می یابد. پرکردگی کوتاه، کانال درمان نشده، پرکردگی بلند و پرکردگی غیریکنواخت، شایعترین خطاهای حین کار هستند که بیشتر در مولرهای فک بالا مشاهده میشوند.

Keywords:

توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی ,   بیماری پری آپیکال , پرکردگی کانال ریشه