مطالعه تجربه سازمان های آموزشی برتر دنیا در برنامه ریزی راهبردی(هند و کره جنوبی)

این مطالعه تطبیقی به مقایسه نظام آموزشی کره جنوبی و هند می پردازد. رویکرد حاکم بر این پژوهش کیفی است که از روش تطبیقی استفاده شده است. روش گرداوری داده ها در این پژوهش با توجه به کیفی بودن رویکرد پژوهش، استفاده از تکنیک گرداوری اسناد مکتوب است. کلیه منابع مکتوب شامل کتب، مقالات، پایاننامه ها و اسناد بالادستی که به برنامه های راهبردی سازمان های آموزشی هریک از این کشورها مربوط میشوند، گرداوری وتحلیل شدند. در قسمت تحلیل داده ها نیز، روش تحلیل توصیفی به کار گرفته شده است. داده های مورد نیاز از منابع موجود، انتخاب، سازماندهی و سپس شباهت ها و تفاوتهای آنها مشخص و با یکدیگر مقایسه و تفسیر شدند. برای مقایسه این کشورها در حوزه برنامه ریزی راهبردی ، چشم اندازها و اهداف دراز مدت سازمان های آموزشی در زمینه برنامه ریزی و اجرا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برنامه ریزی راهبردی درنظام آموزشی کره، متمرکز بر توسعه بلندمدت، برنامه ریزی راهبردی جذب افراد مناسب برای تبدیل شدن به معلمان و تبدیل آنها به مربیان موثر، و نهایتا اولویت دادن به فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش جهت تطبیق با پیشرفت های جهانی و تبدیل به یادگیرنده خلاق و یکپارچه از ابعاد مختلف می باشد. برنامه ریزی راهبردی سیستم آموزشی در هند، با استراتژی رسیدن به فرصت آموزشی یکسان، رویکرد تمرکز زدایی از آموزش و پرورش و آموزش غیر رسمی را نشان می دهد.

Keywords:

برنامه ریزی راهبردی , کره جنوبی هند , سازمان آموزشی