اثربخشی معنا درمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر اضطراب زنان دارای تعارضات زناشویی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنا درمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر اضطراب زنان دارای تعارضات زناشویی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. دو گروه آزمودنی بصورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جامعه ی آماری را زنان دارای تعارضات زناشویی که در سه ماه اول ۱۴۰۲ به مرکز مثبت زندگی شهرستان بابل مرکز جمال مراجعه میکردند به تعداد ۳۰ نفر بصورت نمونه گیری غیرتصادفی و هدفمندانتخاب شدند و در گروه آزمایشی برای انجام مداخله درمانی قرار گرفتند. بعد از مشخص شدن آزمودنی ها، بصورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. جهت گرد آوری داده ها از ابزار پرسشنامه ی اضطراب بک (۱۹۸۸) استفاده شد. سپس طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای پروتکل معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا به گروه آزمایش آموزش داده شد و در پایان از هر دو گروه آزمایش و کنترل، پس آزمون گرفته شد. پایایی و روایی ابزارهای بکارگرفته شده مورد تایید واقع شده است. داده های بدست آمده از پرسش نامه پس از استخراج و تحلیل توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش آمار توصیفی از فراوانی، میانگین، انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج مبتنی بر آن بود که معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر کاهش اضطراب زنان دارای تعارضات زناشویی اثربخش است.

Keywords:

معنادرمانی , اضطراب , تعارضات زناشویی