مروری بر راهکارهای کاهش مشکلات آموزشی و روانشناختی دانش آموزان کم توان ذهنی

دانش آموزان کم توان ذهنی یکی از گروه های افراد با نیازهای ویژه هستند که محدودیتهای قابل توجهی در رفتار سازشی و کارکرد هوشی دارند. یکی از اهداف آموزش و پرورش این دانش آموزان، افزایش توانایی فرد در سازگاری با موقعیتهای مختلف بدون رهبری و نظارت سایرین و در واقع ایجاد رفتار سازگارانه می باشد. به دلیل تنوع مشکلات این طیف از دانش آموزان در حوزه های مختلف روانی، جسمی، اجتماعی و تحصیلی، روشهای مختلف آموزشی و روان درمانی ارائه شدهاند. هدف این مطالعه، بررسی برخی ویژگیهای کودکان کم توان ذهنی از منظر روانشناسی و آموزش آنها و ارائه راهکارهایی جهت تخفیف مشکلات پیش روی می باشد. روش تحقیق از لحاظ رویکرد گردآوری اطلاعات و از لحاظ مبنا، پژوهشی کیفی میباشد. این مطالعه مروری، راهکارهایی چون استفاده از روش چند رسانهای، بازی درمانی، هنر درمانی، تمرینات ادراکی- حرکتی و بازی های شناختی، ورزش صبحگاهی، تمرینهای دید ورزشی، روان نمایشگری و طراحی خلاق فضاهای آموزشی این کودکان را مورد بررسی قرار میدهد. نتایج مطالعه، موثر بودن اقدامات و طرحهای آموزش و پرورش را در کاهش مشکلات رفتاری و تحصیلی کودکان کم توان ذهنی نشان میدهد. در پایان نیز با توجه به موضوع مطالعه یک نتیجه گیری کلی صورت گرفت و پیشنهاداتی با هدف مشکل گشایی و کارآمد نمودن بیشتر نقش مدارس در کاهش مشکلات این کودکان و بهکارگیری نتایج حاصل از این پژوهش ارائه گردیدند.

Keywords:

آموزش و پرورش ویژه , دانش آموزان , روانشناسی , کم توان ذهنی .[۱]