اثربخشی گروه درمانی تحلیلی بر کیفیت روابط بین فردی نوجوانان شهر کرج

کیفیت روابط بین فردی با دیگران از مهم ترین تجارب زندگی است و داشتن دوستان خوب، رابطه خوب با والدین و افراد مهم محیط زندگی مان، بسیار حائز اهمیت است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی تحلیلی برکیفیت روابط بین فردی در نوجوانان است. طرح پژوهش نیمه آزمایشی به همراه پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری ۲ ماه ه بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان شهر کرج بودند و نمونه آماری شامل نوجوانان مراجعه کننده به کلینیک بود. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود و تعداد حجم نمونه ۳۰ نفر بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه روابط بین فردی ماتسون و همکاران (۱۹۸۳) استفاده شد. جلسات گروه درمانی تحلیلی ۲۴ جلسه یک ساعته بود که به صورت هفتگی برگزار می شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی بن فرونی با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تحلیل شدند . نتایج بیانگر این بود که گروه درمانی تحلیلی به صورت معنی داری موجب افزایش کیفیت روابط بین فردی در نوجوانان شد و دوره پیگیری نشان داد این تغییر پایدار بوده است (P<۰/۰۰۱) به طور کلی می توان گفت گروه درمانی تحلیلی درمان مناسبی برای نوجوانان محسوب می شود و با استفاده از این روش می توان سلامت روان نوجوانان را بالا برده و برخی از مشکلات رفتاری شان را کاهش داد.

Keywords:

گروه درمانی تحلیلی , کیفیت روابط بین فردی , نوجوانان