اثربخشی یادگیری مشارکتی بر خودشکوفایی و مهارت اجتماعی دانش آموزان مدرسه ابتدایی پسرانه شاهد شهرستان گرگان

هدف پژوهش حاضر اثربخشی یادگیری مشارکتی بر خودشکوفایی و مهارت اجتماعی دانش آموزان در مدرسه ابتدایی پسرانه شاهد شهرستان گرگان می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مدرسه ابتدایی پسرانه شاهد شهرستان گرگان که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند در این پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای دو کلاس دبستان شاهد یکی به عنوان متغیر مستقل در معرض نمایش و کلاس دیگر به عنوان گروه کنترل تعیین شد. تعداد دانش آموزان هر گروه آزمایش و گروه گواه ۳۰ نفر که تعداد کل دانش آموزان هر دو گروه ۶۰ نفر بودند. در این تحقیق از پرسشنامه های استاندارد خودشکوفایی جانز و گراندال (۱۹۸۶) و مهارت های اجتماعی گرشام و اولویت(۱۹۹۰) برای فرضیه های تحقیق استفاده شده است. در این تحقیق در راستای پاسخگویی به اهداف و سوالات مطرح شده تعداد سه فرضیه در نظر گرفته شده که این فرضیات با توجه به ماهیت آنها، به دو شکل توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزارspss و پیش فرض های آزمون کواریانس(نرمال بودن توزیع داده ها، همگونی واریانس و همگونی شیب رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج و یافته های این مطالعه نشان می دهد که یادگیری مشارکتی بر خودشکوفایی دانش آموزان و یادگیری مشارکتی بر مهارت اجتماعی دانش آموزان مدرسه ابتدایی پسرانه شاهد شهرستان گرگان تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

یادگیری مشارکتی , خودشکوفایی , مهارت اجتماعی.