«رابطه ی هنجارهای تکلیف محور دو علم فقه و اخلاق»

فقه علم به احکام شرعی فرعی از ادله ی تفصیلی آن می باشد و اخلاق علمی است که به چگونگی رفتار اعم از چگونه بودن و چگونه عمل کردن می پردازد. هر دو این علوم دارای هنجارهایی هستند که این هنجارها به صورت تکلیف نمود می یابند و سعادت انسان در گرو تبعیت صحیح از آموزه های دینی می باشد، حال ممکن است این آموزه ها فقهی باشند یا اخلاقی، پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی صورت پذیرفته و به دنبال پاسخگویی به سوالاتی از قبیل: «رابطه ی هنجارهای تکلیف محور دو علم فقه و اخلاق چه می باشند؟» می باشد. از منظر منطقی رابطه ی بین دو علم فقه و اخلاق رابطه ی عموم و خصوص من وجه می باشد، بدین ترتیب که هر عمل فقهی یک عمل اخلاقی محسوب می شود و فقه حداقل اخلاق را در نظر دارد اما هر عمل اخلاقی باید و الزام فقهی ندارد لذا در برخی از موارد حکم استحباب و کراهت دارند و در برخی از موارد بر اساس مصداق مختلف حکم وجوب و در برخی موارد ممکن است عمل اخلاقی با عمل فقهی تعارض نماید. در این صورت باید به حکم فقهی عمل نمود چراکه مکلفین مامور به تکلیف شرعی هستند که فقه تعیین می نماید نه مامور به عمل اخلاقی که ممکن است در گذر عمل و استنباط عالم اخلاقی تعیین شده باشد.

Keywords:

فقه , اخلاق , الزامات , هنجارها , احکام , اصول