بررسی نقش تعدیل کنندگی انگیزش کارکنان در رابطه بین سبک رهبری مدیران و کاربرد تکنولوژی در شهرداری مشهد

این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک رهبری مدیران و کاربرد تکنولوژی با نقش تعدیلگر انگیزش کارکنان انجام شده است. برایبررسی روابط بین متغیرها برای سبک رهبری مدیران از مدل لیکرت (۱۹۹۴)؛ برای کاربرد تکنولوژی از مدل هوشیاری (۱۳۹۳) وبرای انگیزش کارکنان از مدل هاکمن و اولدهام (۱۹۷۶) استفاده گردیده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان یکی از مناطقشهرداری مشهد به تعداد ۱۸۰ نفر بوده است و پرسشنامه ها بین ۱۲۳ نفر از جامعه به عنوان نمونه بصورت تصادفی ساده توزیع شد. کهبه منظور اندازه گیری هر یک از این متغیرها و ابعاد آن از سه پرسشنامه استفاده گردید که روایی آن با استفاده از روایی صوری و پایاییآن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش آمار توصیفی و در بخش استنباط های آماری ازمعادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. که نتایج حاصل از آن نشان میدهد؛ بین سبک رهبری مدیران وکاربرد تکنولوژی رابطه وجود دارد. انگیزش کارکنان رابطه بین سبک رهبری مدیران و کاربرد تکنولوژی را تعدیل میکند. بین سبکرهبری آمرانه و کاربرد تکنولوژی رابطه وجود دارد. بین سبک رهبری مشارکتی و کاربرد تکنولوژی رابطه وجود دارد. و تنوع مهارت،اهمیت شغلی، استقلال و بازخورد شغل رابطه بین سبک رهبری مدیران و کاربرد تکنولوژی را تعدیل می کند.

Keywords:

سبک رهبری مدیران , کاربرد تکنولوژی , انگیزش کارکنان , شهرداری مشهد