بررسی کارایی ریز جلبک های آب شیرین و شور در نمک زدایی زیستی از آب دریا و آب لب شور

کمبود آب شیرین در سراسر جهان به دلیل افزایش جمعیت، تغییرات آب و هوا، توسعه ناپایدار و بهره برداری بیش از حد از آب های شیرین و ناتوانی آن برای تجدید منجر به بروز معضل شده است. به منظور تضمین امنیت منابع آب، در حال حاضر توسعه فناوری های شیرین سازی آب دریا به دلیل مقدار زیاد آن روی کره زمین مورد توجه است. هزینه های انرژی، مسائل مهمی از جمله انتشار گازهای گلخانه ای، تخلیه ضایعات حرارتی و خیلی شور و اثرات مضر پساب حاصل از آب شیرین کن ها بر حیات دریایی موجب شد تا توجه ها به روش های دوستدار محیط زیست مانند شوری زدایی زیستی جلب شود. نمک زدایی زیستی یک روش جدید نمک زدایی است که بر اساس جذب سطحی و یا انباشت زیستی موجودات زنده مختلف مقاوم به نمک می باشد. در مقایسه با روش های نمک زدایی مورد استفاده، سیستم های نمک زدایی زیستی مبتنی بر جلبک ایده ای جدید و مقرون به صرفه بوده که مصرف انرژی، اثرات زیست محیطی و تجهیزات کمتری نیاز دارند. ریز جلبکها به دلیل تولید زیست توده با ارزش، عدم تولید آلودگی اضافی، باز چرخش مواد مغذی، تکنولوژی ساده، بازده بالا و هزینه پایین در حذف مواد مغذی، بخصوص نیتروژن، فسفر و سایر آلاینده ها مفید هستند. با جایگزین شدن استفاده از مواد مغذی فاضلاب و آب دریا با محیط رشد تجاری برای رشد جلبک هم هزینه تولید کاهش می یابد هم فاضلاب قابل استفاده مجدد در آبیاری و سایر کاربردهای تجاری می شود. به علاوه زیست توده ریز جلبک تکثیر شده از طریق آب دریا برداشت و در محصولات زیستی مختلف، مانند سوخت های زیستی، ترکیبات و داروهای ضد باکتری، ضد ویروسی، ضد تومور، محصولات غذایی برای انسان، دام و ماهی یا به عنوان مواد شیمیایی و رنگدانه های با ارزش، قابل استفاده است.

Keywords:

آب شیرین کن زیستی , ریز جلبک ها , آب دریا , تصفیه آب