استلزامات گاسترودیپلماسی در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

غذا به مثابه عنصر اساسی در زیست بشر، دارای دو کارکرد گوناگون در روابط بین الملل است ؛ از یک طرف یکی از قدیمی ترین و در عین حال جدیدترین ابزارهای جنگ و منازعه است . یکی از اهداف اصلی تحریم ها »گرسنگی دادن« و »ایجاد درد« است که طی سالهای اخیر، علیه جمهوری اسلامی اعمال شده است . در جنگ روسیه و اوکراین ، از غلات و دانه های روغنی ، به عنوان ابزار جنگ استفاده شد. این موارد نقض صریح نسل های مختلف حقوق بشر است . از طرف دیگر، غذا می تواند ابزار صلح ، دوستی و دیپلماسی باشد که تحت عنوان»گاسترودیپلماسی « مفهومبندی شده است . هدف این مقاله ، نخست معرفی این مفهوم به جامعه علمی علوم سیاسی و روابط بین الملل ایران و دوم، بررسی ظرفیت های گاسترودیپلماتیک برای سیاست خارجی ایران است . براین اساس، فرضیه مقاله این گونه صورتبندی شده است : تنوع و لذیذ بودن انواع غذاهای ایرانی ، می تواند به یکی از مولفه های اصلی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی تبدیل شود و این مولفه ، ظرفیت لازم برای »برند ایرانی « و تبدیل آن به قدرت میانه موثر واقع شود. دادههای این مقاله با روش کتابخانه ای گردآوری و با رویکرد توصیفی -تحلیلی پردازش شده است .

Keywords:

ایران , دیپلماسی عمومی , گاسترودیپلماسی , غذا.