تعیین مقاومت درجای بتن و ملات تعمیری خود تراکم بر بسترهای مختلف بتنی با استفاده از روش های پیچش، منطق فازی و شبکه های عصبی مصنوعی

از آنجا که بتن و ملات خود تراکم، خود ترازند و نیازی به تراکم ندارند، محبوبیت زیادی به عنوان مصالح تعمیری در صنعت تعمیر سازه های بتنی پیدا کرده اند. در این مقاله، مقاومت درجای بتن و ملات تعمیری خود تراکم که نقش مهمی در چسبندگی این لایه به بتن بستر دارد بر بسترهای مختلف بتنی با بکارگیری روش پیچش تعیین شده است. اثرات پنج شرط مختلف سطحی روی مقاومت درجای لایه تعمیری مورد مطالعه قرار گرفته و همچنین نتایج آزمایشگاهی با مقادیر پیش بینی شده توسط منطق فازی و شبکه های عصبی مقایسه شده است.

Keywords:

مقاومت درجا , بتن و ملات تعمیری خود تراکم , روش پیچش , منطق فازی , شبکه های عصبی