مطالعه آزمایشگاهی تاثیر مقدار دوده سیلیسی روی عملکرد بتن پودری واکنشی (RPC)

بتن پودری واکنشی نوع جدیدی از بتن های توانمند است که بدلیل ریزی مواد پودری و پوزولانی مورد استفاده در آن و نیز مقدار زیاد موادی که به صورت هیدرولیکی فعال اند به آن بتن پودری واکنشی می گویند. هدف از این مقاله امکان سنجی ساخت و تولید بتن های پودری با مصالح بومی مورد استفاده در منطقه عسلویه است. در این مقاله طی یک برنامه آزمایشگاهی برخی از خواص بتن (RPC) مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا با محاسبه مقدار سیمان، نسبت آب به سیمان و درصد بهینه فوق روان کننده اقدام به ساخت شش طرح اختلاط با درصدهای مختلف دوده سیلیسی (۴۰،۳۰،۲۰،۱۵،۱۰،۰ درصد) شده است. آزمایش ها مطالعات رئولوژی، مقاومت های فشاری و خمشی، نوع عمل آوری و بررسی ریز ساختار را شامل می شود. نتایج آزمایش ها و تحلیل نشان می دهد که طرح اختلاط با ۱۵ درصد دوده سیلیسی بهینه بوده و بیشترین مقاومت های خمشی و فشاری در هر سه حالت مختلف رژیم عمل آوری فراهم می آورد.

Keywords:

بتن پودری واکنشی , پوزولانی , فوق روان کننده , میکرو سیلیس , عمل آوری