ارزیابی آزمایشگاهی اثر ترکیب متاکائولین و پومیس بر دوام و خوردگی میلگرد در بتن خودتراکم

در این مقاله به تاثیر افزودن ترکیب پوزولان­های پومیس و متاکائولین بر دوام و خوردگی میلگرد در بتن خودتراکم، به منظور ارائه طرح اختلاطی مقاوم در برابر عوامل جوی، جهت استفاده در عرشه و پایه پل­ها، اسکله­ها و سازه­های دریایی پرداخته شده است. برای ساخت نمونه های این تحقیق از جایگزینی ۱۰ درصد پومیس و ۱۰درصد متاکائولین و ترکیب­های ۱۰ و ۱۵ درصدی آن­ها به عنوان جایگزین بخشی از سیمان، استفاده شده است. آزمایش­های انجام شده شامل مقاومت فشاری، نفوذ آب، مقاومت الکتریکی ویژه، ضریب انتشار یون کلر(RCMT) و خوردگی تسریع شده می­باشد. آزمایش­ها در سن ۷، ۱۴، ۲۸، ۵۶، ۹۰، و ۱۸۰ روز انجام شده و نتایج نشان می­دهد، ترکیب پومیس و متاکائولین ضمن حفظ خواص مکانیکی بتن خودتراکم، دوام بتن را بهبود و سن مشاهده ترک در آزمایش خوردگی تسریع شده را نسبت به نمونه شاهد، به طور چشمگیری افزایش می­دهد. نمونه­های ساخته شده ضریب نفوذ یون کلر را تا ۱/۲۸ درصد کاهش و سن مشاهده ترک را ۴/۲۶ درصد افزایش داده است.

Keywords:

بتن خودتراکم , پومیس , متاکائولین , خوردگی میلگرد