تاثیر توزیع بازشو بر رفتار سازه ای ساختمان های بلندمرتبه بتن آرمه دارای سیستم شبکه خارجی

در ساختمان های بلندمرتبه بتنی، سیستم سازه ای شبکه خارجی از یک پوسته بتن آرمه تشکیل شده است، که این پوسته دارای تعداد زیادی بازشو و مقاوم در برابر بارهای ثقلی و جانبی است. در این مقاله به مطالعه تاثیر توزیع بازشو در شبکه خارجی ساختمان های بلند بتن آرمه پرداخته می شود. برای این منظور سازه های بلندمرتبه بتن آرمه ۲۰، ۳۰ و ۴۰ طبقه با شبکه خارجی و در سه حالت مختلف قرارگیری بازشو در شبکه خارجی در نظر گرفته می شوند. در مدل ۱ (مدل مبنا)، بازشوها به صورت منظم در شبکه خارجی ساختمان توزیع می شوند؛ اما در مدل ۲، بازشوها در قسمت های میانی وجوه شبکه و در مدل ۳، بازشوها در گوشه های پوسته متمرکز می شوند. پارامترهای انتخابی جهت تخمین محل بهینه بازشو در شبکه خارجی ساختمان های بلندمرتبه بتن آرمه عبارتند از تغییرمکان جانبی طبقه و شاخص دریفت هر طبقه. همچنین به منظور تعیین محل بهینه قطع هسته مرکزی، درصد جذب برش و ممان ناشی از نیروی زلزله بین هسته مرکزی و شبکه خارجی مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان داد که در ساختمان های با نسبت وجوه پایین، بهترین حالت قرارگیری بازشو، توزیع منظم بازشوها در شبکه خارجی بوده، اما در ساختمان های با نسبت وجوه بالاتر، بهترین محل قرارگیری بازشو، در قسمت های میانی شبکه خارجی است.

Keywords:

High-rise building , reinforced concrete , Distribution of opening , External grid , Drift index