بررسی اثر هم افزایی استفاده از سیمان، دوغاب پلیمری و الیاف تایر بازیافتی در بهبود ویژگی های مکانیکی و ژئوتکنیکی ماسه بادی

امروزه پژوهش در زمینه بهسازی خاکها با توجه به محدودیتهای بسیار زیاد در خصوص وجود زمینهای با ویژگیهای مهندسی مناسب، یکی از موارد پیشرو در مهندسی ژئوتکنیک می باشند. روشهای مختلفی نظیر روشهای مختلف فیزیکی، شیمیایی، هیدرولیکی، الکتریکی و بیولوژیکی برای بهسازی خاکها بکار گرفته می شوند. اساس روشهای فیزیکی و شیمیایی برای بهسازی خاکها مبتنی بر افزودن یک ماده به خاک و اصلاح و بهبود خواص مکانیکی خاک است. در این پژوهش به بررسی تاثیر دوغاب پلیمری به همراه سیمان به عنوان تلفیق روشهای فیزیکی و شیمیایی بر ویژگی های مکانیکی و ژئوتکنیکی ماسه بادی پرداخته می شود. به همین منظور، یک مطالعه آزمایشگاهی برای بررسی تاثیر افزودن ماده پلیمر پلی وینیل الکل به همراه الیاف بازیافتی تایر خودرو و سیمان روی خواص مکانیکی و ژئوتکنیکی ماسه بادی انجام گرفت. نتایج حاصل از آزمایشهای تراکم، CBR و آزمایش برش مستقیم نشان داد که افزودن درصدهای مختلف وزنی پلیمر، تاثیرات مستقیمی روی وزن مخصوص خشک و مقاومت برشی نمونه ها دارد. همچنین نتایج آزمایش های تک محوری نیز نشان می دهند که افزودن پلی وینیل الکل مقاومت فشاری و برشی خاک را افزایش داده و ترکیب همزمان پلیمر، سیمان و الیاف به خاک بیشترین تاثیر را در اصلاح خصوصیات ماسه بادی دارد. به عنوان نمونه نتایج پژوهش نشان داد، در ترکیب ۴/۰ درصد پلی وینیل الکل، ۱ درصد سیمان و ۶/۰ درصد الیاف تایر بازیافتی با ماسه، مقاومت فشاری به حدود kg/cm۲ ۱۵ رسید. در حالی که مقاومت فشاری برای مخلوط ۱% سیمان و ماسه تنها حدود kg/cm۲ ۳/۰ بوده است.

Keywords:

وغاب پلیمری , ماسه بادی , الیاف تایر بازیافتی , سیمان , تثبیت خاک