سواد عاطفی، گامی نوین در راستای غنی سازی برنامه های آموزشی دانش آموزان ابتدایی

امروزه، بحث در مورد اهمیت آموزش مهارت های زندگی و به ویژه سواد عاطفی در نظام های آموزشی، به ویژه دوره ابتدایی، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در دنیایی که هر روز با پیچیدگی های بیشتری روبه رو می شویم، دانش آموزان نه تنها باید از دانش آکادمیک قوی برخوردار باشند، بلکه باید مهارت های لازم برای مدیریت احساسات، برقراری ارتباط موثر و حل مسئله را نیز به دست آورند. سواد عاطفی به معنای توانایی درک و مدیریت احساسات خود و دیگران است. این مهارت ها شامل مواردی مانند خودآگاهی، خود تنظیمی، انگیزه، همدلی و مهارت های اجتماعی می شود. تحقیقات نشان داده است که سواد عاطفی نقشی اساسی در موفقیت تحصیلی، سلامت روان و روابط اجتماعی دانش آموزان دارد. برنامه های آموزشی سنتی عمدتا بر آموزش دانش آکادمیک تمرکز دارند و به مهارت های عاطفی و اجتماعی دانش آموزان توجه چندانی نمی شود. این امر می تواند منجر به بروز مشکلاتی در زمینه های مختلف زندگی دانش آموزان شود. دانش آموزانی که از سواد عاطفی پایینی برخوردارند، بیشتر در معرض افت تحصیلی قرار دارند. این امر به دلیل ناتوانی آنها در مدیریت استرس، تمرکز و انگیزه است. دانش آموزانی که مهارت های عاطفی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، اضطراب و افسردگی قرار دارند. دانش آموزانی که از سواد عاطفی پایینی برخوردارند، در برقراری و حفظ روابط با دیگران مشکل دارند. این امر می تواند منجر به انزوا و طرد شدن آنها از سوی همسالان شود. با توجه به اهمیت و ضرورت سواد عاطفی در دوران کودکی، ضرورت دارد که برنامه های آموزشی دوره ابتدایی به گونه ای طراحی شوند که به مهارت های عاطفی و اجتماعی دانش آموزان توجه کافی شود. در این مقاله، به بررسی مفهوم سواد عاطفی و اهمیت آن در دوران کودکی پرداخته می شود. همچنین، ضرورت توجه به مهارت های عاطفی و اجتماعی در برنامه های آموزشی دوره ابتدایی مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، پیشنهاداتی برای غنی سازی برنامه های آموزشی با رویکرد سواد عاطفی ارائه می شود.

Keywords:

سواد عاطفی , هوش هیجانی , مهارت های اجتماعی , برنامه های آموزشی , دوره ابتدایی.