شناسایی و طراحی مدل عوامل موثر بر توسعه فردی اعضای هیئت علمی،رویکرد کیفی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و طراحی مدل عوامل موثر بر توسعه فردی اعضای هیئت علمی با استفاده از رویکرد کیفی سنتز پژوهی انجام شده است. پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش سنتز پژوهی با رویکرد هفت مرحله ای سندلوسکی و باروسو (۲۰۰۷) انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه تحقیقات و مطالعات فارسی و انگلیسی چاپ شده در حوزه توسعه فردی در بین سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۱ می باشد. در این راستا، کلید واژه های مرتبط با هدف پژوهش مورد جستجو قرار گرفت و مقالات و اسناد بدست آمده با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و با توجه به معیارهای پذیرش مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت ۲۲ مقاله که از معیارهای ورود به مطالعه برخوردار بودند با استفاده از روش کد گذاری سه مرحله ای (باز، محوری، انتخابی) ازطریق نرم افزار MaxQDA ۲۰۲۰ تجزیه و تحلیل شدند. براساس نتایج تحلیل داده ها برای جمع آوری داده ها ۱۲۵ کد باز شناسایی شد که در ۴ مقوله اصلی و ۲۰ مقوله فرعی دسته بندی شدند. نتایج نشان داد که عوامل فردی، آموزشی پژوهشی، سازمانی و اجتماعی بر توسعه فردی اعضای هیئت علمی تاثیر گذار است. بنابراین مدیران آموزش عالی باید بسترهای لازم را برای توسعه فردی اعضای هیئت علمی فراهم سازند.

Keywords:

توسعه فردی , سنتز پژوهی , هیئت علمی , رویکرد کیفی