چگونگی ارتقای آمادگی جسمانی تکاوران دریایی نداجا، مبتنی بر ماموریت های آبخاکی محوله در آب های دوردست

تکاوران دریایی نداجا بسته به ماموریت های حساس و عمده فعالیتی که انجام می دهند، نیاز به قوای جسمانی بالایی دارند، و آمادگی جسمانی آنان می تواند به عنوان یک عامل مهم و اثرگذار، سبب افزایش سطح سلامت تکاوران دریایی و افزایش کارایی و بهره وری آنان در ماموریت های محوله در آبهای دوردست گردد؛ هدف از این پژوهش، بررسی مولفه های تندرستی اثرگذار در ارتقای آمادگی جسمانی کارکنان عملیات ویژه دریایی نداجا و متناسب با ماموریت های محوله به آنان درمقیاس آبهای دوردست است. پژوهش حاضر با توجه به این که درصدد کشف چگونگی ارتقاء آمادگی جسمانی تکاوران دریایی در عملیاتهای آبهای دوردست است؛ از نظر هدف کاربردی بوده و از حیث روش شناسی، توصیفی- تحلیلی با رویکرد آمیخته بوده، جامعه آماری پژوهش نیز متشکل از مطالعات اسناد و مدارک تخصصی و مصاحبه فرماندهان و صاحب نظران حوزه تخصصی این تحقیق می باشد. بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها، تعداد ۶ شاخصه شامل انجام ورزشهای هوازی منظم، شدت، مدت و تکرار تمرین های هوازی، انجام تمرینات ترکیبی، انجام ورزش های هیجانی، کنترل تغذیه و میزان چربی و انجام مشاوره های پزشکی و روانی، بیشترین تاثیر را بر ارتقاء آمادگی جسمانی تکاوران دریایی از نظر تندرستی و در اجرای ماموریت های آبهای دوردست دارند. در نهایت طی یک نتیجه گیری کلی،چگونگی ارتقای آمادگی جسمانی کارکنان یکانهای عملیات ویژه دریایی نداجا، متناسب با ماموریت های محوله در آبهای دوردست بر اساس مولفه های تندرستی حاصله از تجزیه و تحلیل داده ها، بر پایه سه مولفه قدرت عضلانی، سلامت قلبی و عروقی، سلامت روح و روان قابل تببین است.

Keywords:

آمادگی جسمانی , تندرستی , تکاوران دریایی , آبهای دوردست