بکارگیری اصول وروشهای علم رایانه، مهندسی وتجزیه وتحلیلهای ریاضی برای طراحی، توسعه، آزمایش وارزیابی نرم افزار ها وسیستم های رایانه ای

مهندسی نرم افزار یعنی استفاده از اصول مهندسی بجا و مناسب برای تولید و ارائه محصول نرم افزاری با کیفیت که قابل اطمینان و با صرفه بوده و بر روی ماشین های واقعی به طور کارآمدی عمل کند. مهندسی نرم افزار یک روش سیستماتیک، منظم و دقیق برای ساخت و ارائه محصولی نرم افزاری با کیفیت است. مهندسی نرم افزار اغلب شامل فرایند خطی تحلیل، طراحی، پیاده سازی و آزمون است؛ که با به کارگیری روش های فنی و علمی از علوم مهندسی موجب تولید نرم افزاری با کیفیت مطلوب در طول یک فرایند انتخابی مناسب پروژه می شود. کاربردهای مهندسی نرم افزار دارای ارزش های اجتماعی و اقتصادی هستند، زیرا بهره وری مردم را بالا برده، چند و چون زندگی آنان را بهتر می کنند. مردم با بهره گیری از نرم افزار، توانایی انجام کارهایی را دارند که قبل از آن برای شان شدنی نبود. نمونه هایی از این دست نرم افزارها عبارت اند از: سامانه های توکار، نرم افزار اداری، بازی های رایانه ای و اینترنت. فناوری ها و خدمات مهندسی نرم افزار به کاربران برای بهبود بهره وری و کیفیت یاری می رساند. نمونه هایی از زمینه های بهبود: پایگاه داده ها، زبان ها، کتابخانه ها، الگوها، فرایندها و ابزار. برای چینش اجزاء مختلف سیستم نرم افزاری و نمایش روابط بین آنها و سایر موجودیتهای سیستم نرم افزاری. برای اینکه طراحی مدل برای سیستمهای نرم افزاری قالبی یکدست و یکپارچه و جهان شمول داشته باشد و تبادل اطلاعات بین مدلهای طراحی شده توسط افراد مختلف امکان پذیر باشد تلاشهای متعددی صورت گرفته است که UML یکی از آنهاست، که در حال حاضر متداولترین استاندارد تولید مدل برای سیستمهای نرم افزاری در سراسر دنیاست. UML مخفف Unified Modeling Language است. UML برای مدل سازی سیستمهای نرم افزاری و تسهیل طراحی شیء گرای سیستم ۹ دیاگرام (و استانداردهای مرتبط با هرکدام) را ارائه مینماید. قبل از توضیح بیشتر و ارائه تعاریف مقدماتی به نکته ذیل توجه کنید اغلب سوال میکنند که چرا UML مهم است و این روزها مانور زیادی روی آن میشود؟ آیا لزومی دارد که به UML مسلط شویم؟ آیا اصولا” این جانور به درد ما میخورد در جواب باید گفت: تا حالا دیده اید که کسی یک ساختمان بزرگ با پیچیدگیهای مختلف را “بدون نقشه” و الگوی از پیش معین شده بسازد و این مقاله موفقیت آمیز باشد؟ آیا تا کنون شنیده اید که هیچ کدام از کارخانه های تلوزیون سازی بودن هیچ نقشه و پیش بینی فنی موفق به ساخت تلوزیونی شوند که کار کند؟ یا اصلا” ساخته شود؟ آیا تا کنون دیده اید کشوری بدون سیاستهای کلان و بدون سنجش جوانب امر، موفق به مدیریت امور داخلی خود شود؟ و ده ها سوال از این دست ! خواندن این سوالها بدون اینکه حتی ثانیه ای به جواب انها فکر کنید، خود، جواب به سوالات است. UML به عنوان استانداردی برای طراحی و پیش بینی جزئیات فنی سیستم نرم افزاری، نحوه ارتباط اجزاء، نوع و نحوه کارکرد قسمتهای مختلف و … یکی از ملزومات تولید کنندگان نرم افزار در دنیای امروز است. حتی اگر مستقل کار میکنید و نرم افزارهای کوچک تولید میکنید با استفاده از UML در “اغلب” موارد به بالاترین حد بهینگی مراحل طراحی و تولید نرم افزارتون خواهید رسید و نکته آخر این که UML و استانداردهای آن و ابزارهای آن ها که آنقدر ساده و سهل هستند که صرف هزینه و وقت برای یادگیری و تسلط بر آنها نسبت به مزایائی که در قبال آن کسب خواهید کرد تقریبا غیر قابل توجه است. تولید نرم افزار های کاربردی روزبه روز گسترش می یابد و لزوم به کارگیری روش ها و اصول مهندسی نرم افزار، در مراحل توسعه ، مدیریت و پشتیبانی آن ها بیشتر نمود پیدا می کند . کیفیت نرم افزار (Software Quality)، شاخص حیاتی برای تولید نرم افزار های با کیفیت بالا است که ضمن بالا بردن بهره وری در تولید نرم افزار ها ، به ایجاد نرم افزار های قدرتمند و شکست ناپذیر منجر می گردد . مدل سازی نرم افزار ، به کارگیری فنون پیشرفته آزمایش نرم افزار ، مدیریت ریسک نرم افزار ، تضمین کیفیت نرم افزار ، مهندسی محصول و .... ، تنها عناوینی از فهرست گسترده زیرساخت های مرتبط با توسعه نرم افزار های قوی و مهندسی ساز است. در این جا به طور خاص به بررسی علمی و فنی یکی از این زیر ساخت ها با عنوان کیفیت نرم افزار و روش های تعیین شاخص پرداخته شده است.

Keywords:

اصول , علم رایانه , مهندسی , تجزیه وتحلیل , ریاضی طراحی , توسعه , آزمایش , ارزیابی , نرم افزار , سیستم های رایانه ایی