مدیریت استعداد در سیستم تولیدی با استفاده از روش منطق فازی

امروزه شرکت های تولیدی بر اساس رویکرد مردم گرا کار می کنند. رضایت مشتری در حال حاضر نه تنها برای مشتریان خارجی بلکه برای مشتریان داخلی نیز مورد نیاز است. در این زمینه، منابع انسانی یکی از مهم ترین منابع برای مدیریت و از نظر مشتریان، کارکنان و مدیران برای شرکت های تولیدی ضروری است. با توجه به این مسئله، مسئله مدیریت منابع انسانی (HRM) مطرح می شود. HRM مدیریت موثر و کارآمد منابع انسانی را امکان پذیر می سازد. شرکت های تولیدی معتقدند که توانایی های موجود و صلاحیت کارکنان برای دستیابی به اهداف آن ها کافی نیست. شکاف بین سطح مطلوب توانایی ها و توانایی های موجود در منابع انسانی باید محدود شود. بنابراین، مفهوم مدیریت استعداد (TM) به منظور مقابله با این شکاف معرفی شده و مشخصات مورد نیاز پرسنل را نشان می دهد. TM آگاهی سازمانی را افزایش می دهد و ابزاری حمایتی برای مدیریت منابع انسانی است. TM به از میان برداشتن ضایعات شرکت ها کمک و از خود بهبودی کارکنان آن ها حمایت می کند. به عبارت دیگر، TM یک موفقیت کلیدی پیرامون کشف توانایی ها است. هدف از این مطالعه ارائه یک مدل برای بررسی سطح صلاحیت کارکنان و استفاده از این اطلاعات در دستیابی به سودمندی در سطح مطلوب قابلیت های عاطفی و فکری و تجربیات کارکنان است. سطح ادراک و توانایی شغلی هر کارمند متفاوت است. در این مطالعه، یک روش منطقی فازی برای مقابله با عدم قطعیت و ابهام در ارزیابی TM پیشنهاد شده است.

Keywords:

Manufacturing system , human resources management , Logic