توسعه ورزش روستایی با محوریت ورزش های بومی و محلی

هدف: هدف عمده این تحقیق، شرح و توصیف کارکردهای مهم ورزش­های بومی و محلی در توسعه ورزش مناطق روستایی شهرستان کرمانشاه با بهره­گیری از نظریه بنیانی است. روش شناسی: این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش، کیفی است. جامعه تحقیق شامل تمام افراد روستایی شهرستان کرمانشاه بود. متناسب با طبیعت تحقیقات کیفی که از نمونه­گیری آماری تبعیت نمی کند، در این پژوهش از نمونه­گیری هدفمند استفاده شد. معیار توقف نمونه­گیری، تکراری شدن داده­ها یا اشباع اطلاعاتی و عدم دستیابی به داده جدید دیگری بود. یافته ها: یافته­های تحقیق نشان داد که آموزش و تمرین مهارت­های مختلف، برخورداری ورزش­های بومی و محلی از تنوع و گوناگونی، سهولت انجام ورزش­های بومی و محلی، پیوند با ساختارهای فرهنگی روستا، قابلیت سازگاری بالا با شرایط جامعه امروزی، جلوگیری از انحرافات اجتماعی در جوانان، وجود زمینه برگزاری جشنواره­های ورزشی بومی و محلی، به عنوان مهم­ترین مزیت ورزش­های بومی و محلی شهرستان کرمانشاه برای توسعه ورزش روستایی محسوب می­شوند. نتیجه گیری: به منظور توسعه ورزش در میان اقشار مختلف جامعه روستایی، پیشنهاد می­شود بازی­ها و ورزش های بومی و محلی معرفی و شناسایی شوند و برنامه­ریزی دقیقی در سطح استراتژیک و عملیاتی صورت گیرد تا علاوه بر احیاء این ورزش­ها و حفظ اصالت فرهنگ اصیل ایرانی و تداوم آن در سطح جامعه، گامی موثر در جهت غنی سازی اوقات فراغت روستاییان و خانواده­های آن­ها و ارتقای سطح سلامت جسمی و روانی روستاییان برداشته شود.

Keywords:

ورزش­های بومی و محلی , ورزش روستا , شهرستان کرمانشاه , نظریه بنیانی