تبیین راهبردهای پرورش خلاقیت و نوآوری در دانش آموزان

بحث آموزش خلاقیت به دانش آموزان، موضوع بسیار مهمی است که بدون شک در آینده و سرنوشت دانش آموزان تاثیر مثبت زیادی خواهد داشت. ولی اگرقرار باشد در جامعه ای مفهوم خلاقیت و آموزش خلاقیت به دانش آموزان توسعه یابد؛ مسئولین باید در درجه ی اول شرایط علمی، فرهنگی، سازمانی و فردی آن را به وجود آورند. چرا که اگر شرایط لازم و مناسب علمی فراهم نباشد، هر تلاشی از نظر کیفیت و محتوا بی نتیجه خواهد بود. هم چنین اگر نتوانیم شرایط فرهنگی و سازمانی تحقق و توسعه ی خلاقیت را ایجاد کنیم، هرچه تلاش کنیم و توان علمی خود را افزایش دهیم، باز هم نمی توانیم به توسعه ی پایدار دست یابیم. خلاقیت نه تنها به هوش و تفکر، بلکه به شخصیت فردی دانش آموزان نیز مربوط است؛ از این رو، مسئله ی تربیت کودکان و پرورش استعدادهای فطری آنان، از مسائل بسیار مهمی است که باید مورد توجه والدین و مربیان قرار گیرد. مربیان و معلمان باید شرایط لازم برای ذهن خلاق را در مدارس فراهم کنند و باید مفاهیم علوم مختلف را در تدریس خود بگنجانند تا بدین وسیله دانش آموزان بتوانند با مسائل زندگی خلاقانه برخورد کنند. اغلب صاحب نظران معتقدند اولین گام در آموزش خلاقیت به دانش آموزان، به وجود آوردن شرایط مناسب در محیط خانوادگی و آموزشی است. کارل راجرز می گوید: «واضح است که خلاقیت را نمی توان با اجبار و فشار به وجود آورد، بلکه باید به آن اجازه داد تا ظهور کند.» آموزش و پرورش باید شرایط لازم برای آموزش خلاقیت به دانش آموزان و نوآوری معلم، به ویژه در دوره ی ابتدایی که زیر بنای تعلیم وتربیت است را فراهم کند. سازمان آموزش و پرورش باید بتواند شرایط مناسب علمی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و فردی را برای پرورش خلاقیت فراهم کند، در غیر این صورت هر عامل مثبتی در مسیر خلاقیت نه تنها موثر نخواهد بود، بلکه به صورت یک مانع عمل خواهد کرد. در این پژوهش به تبیین راهبردهای پرورش خلاقیت و نوآوری در دانش آموزان دوره ابتدایی پرداخته می شود.

Keywords:

خلاقیت , پرورش , دانش آموزان , مدرسه