تاثیر یادگیری دیجیتالی بر رشد بعد اخلاقی شایستگی در دانشجویان

هدف اصلی تحقیق حاضر تاثیر یادگیری دیجیتالی بر رشد بعد اخلاقی شایستگی در دانشجویان بوده است. روش تحقیق توصیفی – پیمایشی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور خوی در سالتحصیلی ۴۰۲-۱۴۰۱ بود، است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان ۳۶۰ نفر محاسبه و روش نمونه گیری از نوع خوشه ای بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی استاندارد شده پرسشنامه شایستگی اخلاقی مارتین و آشین (۲۰۱۰) استفاده شد. در ارتباط با روائی ابزار سنجش به نظرات متخصصین اکتفا شده و اعتبار پرسشنامه ۷۸۸/۰ از طریق آزمون آلفای کرانباخ بدست آمد. فرضیه های پژوهش به کمک t تک نمونه ای آزمون شدند و نتایج آزمون های آماری نشان داد که: یادگیری دیجیتالی بر مراقبت فعال از دیگران تاثیر مستقیم و معنی داری دارد. یادگیری دیجیتالی بر انجام عمل اخلاقی تاثیر مستقیم و معنی داری دارد. یادگیری دیجیتالی بر تعهد به عمل درست تاثیر مستقیم و معنی داری دارد. یادگیری دیجیتالی بر از خود گذشتگی تاثیر مستقیم و معنی داری دارد. یادگیری دیجیتالی بر تصدیق اشتباهات خود تاثیر مستقیم و معنی داری دارد. یادگیری دیجیتالی بر پذیرش اشتباهات خود تاثیر مستقیم و معنی داری دارد. یادگیری دیجیتالی بر پذیرش اشتباهات دیگران تاثیر مستقیم و معنی داری دارد. یادگیری دیجیتالی بر اعتماد به دیگران تاثیر مستقیم و معنی داری دارد.

Keywords:

یادگیری دیجیتالی , شایستگی اخلاقی , دانشجویان