ارزیابی و اولویت بندی ریسک روش های صنعتی احداث ساختمان در ایران با رویکرد دیمتل

همواره اجرا و مدیریت تمام پروژه ها دارای موارد مبهم و ناشناخته است که می تواند اثرات مثبت یا منفی برروی نتایج آن بگذارد. از این رو ارزیابی ریسک های پروژه ها و روش های نوین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در گام اول این پژوهش تعداد ۴۸ ریسک احتمالی در روش های صنعتی احداث ساختمان در حوزه های فنی، اجرایی، اقتصادی و پشتیبانی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و زیست محیطی شناسایی و دسته بندی گردیدند. در گام دوم با استفاده از روش دلفی و براساس نظرات کارشناسان و خبرگان، تعداد ۱۸ ریسک در پنج حوزه فنی، اجرایی، اقتصادی و پشتیبانی، فرهنگی و اجتماعی و سیاسی به عنوان ریسک های دارای اهمیت شناسایی شدند. سپس با استفاده از روش دیمتل و با دو معیار شدت تعامل و تحلیل نقشه اثر-ارتباط، میزان تاثیر هریک از این عوامل بر اهداف پروژه شامل احتمال وقوع و درجه اهمیت هر ریسک تعیین گردید. رتبه بندی این عوامل نشان داد که حوزه های اجرایی و اقتصادی و پشتیبانی، به ترتیب پرریسک ترین حوزه های روش های صنعتی احداث ساختمان هستند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که براساس هر دو معیار، مدیریت نامناسب و ناکارآمد به عنوان مهم ترین ریسک روش های صنعتی احداث ساختمان مورد توجه بوده و پس از آن ریسک های انتخاب نادرست تکنیک های ساخت و ساز، کمبود دانش و مهارت فنی مجریان، وجود تعارض میان مجری و ذینفعان، کسری بودجه، تاخیر پیش بینی نشده در پروژه و نوسانات قیمت و تورم در رتبه های بعدی قرار دارند.

Keywords:

رتبه بندی ریسک , دیمتل , روش های صنعتی احداث ساختمان , احداث ساختمان , دلفی