بررسی مقایسه ی اضطراب، احساس درماندگی آموخته شده و امید به زندگی در مبتلایان به کووید ۱۹ و افراد عادی در زمان پساکرونا در کارکنان ادارات دولتی شهرستان ایلام

مقدمه: کووید ۱۹ و اضطراب ناشی از آن جهان را با چالش های جدی روبرو کرد. به نظر می رسد افراد مستعد، آسیب های بیشتریرا در برابر این بیماری تجربه کردند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ی اضطراب، احساس درماندگی آموخته شده و امید بهزندگی در مبتلایان به کووید ۱۹ و افراد عادی در زمان پساکرونا در کارکنان ادارات دولتی شهرستان ایلام انجام شده است.مواد وروش : پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادارات دولتی در شهرستان ایلام تشکیلداده است که از بین این جامعه بر اساس جدول مورگان، ۴۰۲ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده است. به منظورجمع آوری یافته ها از پرسشنامه های، اضطراب بک (BAI)، امید زندگی اشنایدر(SHS)، درماندگی آموخته شده (LHS) استفاده شدهاست. برای تجزیه و تحلیل یافته ها به دست آمده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و آزمون t دو گروه مستقل با استفاده از نرم افزارspss۲۶ استفاده شد.یافته های پژوهش: نتایج این پژوهش حاضر (در زمان پساکرونا) نشان داد بین افراد مبتلا و غیر مبتلا به کرونا از لحاظ اضطراب ،امیدبه زندگی و احساس درماندگی اموخته شده در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد .در افراد مبتلامیزان اضطراب بالاتر،امید به زندگیکمتر ومیزان بالای درماندگی آموخته شده گروه مبتلا نسبت به گروه عادی گزارش شدهاست.بحث و نتیجه گیری: می تواند نتایج بهدست آمده مبین این موضوع باشد که کویید ۱۹ اثرات روانشناختی قابل توجه بر زندگی افراد مبتلاگذاشته و اثرات آنها حتی در زمانپساکرونا و اتمام اپیدمی قابل توجه و مشهود می باشد.

Keywords:

کووید ۱۹ , اضطراب , امید به زندگی , درماندگی آموخته شده