بررسی جایگاه بازی و سرگرمی ها در آموزش مهارت های اجتماعی دانش آموزان

مهارت های اجتماعی ابزارهایی هستند که برای تعامل با افراد دیگر از آن ها استفاده می کنیم. آنها شامل مواردی مانند برقراری ارتباط موثر، همکاری، تنظیم عاطفی و همدلی هستند. مهارت های اجتماعی برای موفقیت در محیط های شخصی و حرفه ای ضروری است .یادگیری و تمرین مهارت های اجتماعی از سنین کودکی و در قالب بازی و فعالیت های گروهی می تواند به رشد سالم و سلامت روان کودکان کمک کند و همچنین متضمن موفقیت های فردی و حرفه ای در بزرگسالی باشد. اجتماعی شدن انسان فرآیندی است که از بدو تولد، درهر انسانی رخ می دهد و تا پایان عمر وی نیز ادامه می یابد. اما همان طور که گفته شد، این دوران کودکی است که بیشترین تاثیر را در فرآیند اجتماعی شدن کودک می گذارد. در این دوران است که انسان زبانی برای تعامل با دیگران، و مهارت های اجتماعی دیگر را یاد می گیرد. بنابراین نقش والدین و خانواده بر تربیت و روند اجتماعی شدن کودک بسیار تاثیرگذار است. البته لازم به ذکر است که نحوه اجتماعی شدن کودکان در جوامع مختلف متفاوت است و ممکن است یک فرهنگی بیش از حد خونگرم و فرهنگ دیگری بیش از حد سرد به نظر برسند. بنابراین، گاهی معیار دقیقی برای اجتماعی بودن وجود ندارد. در این میان، به طور کلی کودک نیاز دارد یک سری از مهارت هایی را یاد بگیرد که به فرآیند اجتماعی شدن وی کمک می کنند. در این مقاله به بررسی جایگاه بازی و سرگرمی ها در آموزش مهارت های اجتماعی دانش آموزان پرداخته می شود.

Keywords:

بازی , سرگرمی , آموزش , یادگیری , مهارت اجتماعی , دانش آموز.