بررسی روش های تدریس معلم در آموزش دوره ی ابتدایی

عصر کنونی را عصری می دانند که هدف از آموزش و پرورش تنها انتقال میراث فرهنگی و تجارب بشری به نسل جدید نیست.بلکه رسالت آموزش و پرورش را ایجاد تغییرات مطلوب در نگرش ها شناخت ها و در نهایت رفتار انسان ها می دایید.در این راستا معلم نقش بسیار مهم و اساسی را بر عهده دارد زیرا علاه بر نقش هدایتی حمایتی تقویتی سازمان دادن به فهالیت های یادگیری دانش آموزان و رشد هماهنگ ابهاد وجودی آنان نیز به عهده اوست.برقراری تعادل در فرآیند آموزش بسیار مهم است. اگر تمام بار تدریس روی دوش معلم باشد یا برعکس همه مسئولیت یادگیری بر عهده دانش آموزان قرار بگیرد، نتیجه حاصل با نقطه مطلب فاصله بسیار زیادی خواهد داشت. در اینجا رابطه روش تدریس با میزان یادگیری دانش آموزان اهمیت پیدا می کند. معلمان با انتخاب روش تدریس تعیین می کنند که خودشان و دانش آموزان در چرخه آموزش و یادگیری چه جایگاهی داشته باشند. درفرایند آموزش و پرورش روشهای تدریس وهمراه با تربیت جایگاه مهمی دارد . روش یعنی “راه انجام دادن کاری ” و روش تدریس یعنی “راه منظم ،با قاعده ومنطقی برای ارایه کردن درس “و روش آموزش “مجموعه تدابیر واندیشه هایی منظمی که معلم برای رسیدن به هدفهای تربیتی با توجه به شرایط وامکانات اتخاذ می کند ” تدریس تعامل بین معلم وشاگرد است که بر پایه طراحی منظم وهدفمند معلم، برای ایجاد تغییر در رفتارشاگرد انجا م می گیرد . آموزش و یادگیری دو مفهوم به هم پیوسته در یک نظام آموزشی هستند. هیچ یک از آن ها به تنهایی معنا ندارند. آموزش صرف بدون توجه به میزان یادگیری دانش آموزان بی نتیجه است. تمرکز بیش از حد روی یادگیری بدون انتخاب متد آموزشی مناسب نیز عملا راه به جایی نمی برد. معلمی موفق است در استفاده از روشهای تدریس که به تناسب شرایط مهارت داشته باشد ؛زیرا شیوه تدریس محور تعلیم وتربیت است ومعلم بدین وسیله میتواند هم سطح معلومات شاگردان را بالا ببرد وهم رسالت تربیتی خودرا ایفا کند .

Keywords:

روش , تدریس , معلم , دانش آموز , ابتدایی , یادگیری