بررسی تاثیر زوج درمانی هیجان مدار بر نشخوار فکری مشترک و سبک های دلبستگی زناشویی در زوجین مبتلا به طلاق عاطفی با پایداری ازدواج بالا در شهر مراغه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر زوج درمانی هیجان مدار بر نشخوار فکری مشترک و سبک های دلبستگی زناشویی در زوجین مبتلا به طلاق عاطفی باپایداری ازدواج بالا در شهر مراغه بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پژوهشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر مراغه در ۴ ماه اول سال ۱۴۰۲ بود؛ که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۳۰ زوج (۶۰ نفر) در دو گروه آزمایش و کنترل بصورت گمارش تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها پرسشنامه های طلاق عاطفی محمدی و همکاران (۲۰۱۷)، سبک های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (کولینز و رید، ۱۹۹۰) نشخوار فکری مشترک دیویدسون و همکاران (۲۰۱۴) را تکمیل نمودند و گروه آزمایش پروتکل آموزش زوج درمانی هیجان مدار که طی ۹ جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد را طی نمودند. اطلاعات بدست آمده با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد زوج درمانی هیجان مدار موجب کاهش نمرات نشخوار فکری مشترک می شود و همچنین باعث افزایش نمره سبک دلبستگی ایمن و کاهش نمره های سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا در زوجین با سابقه پایداری ازدواج بالا که رابطه شان از ویژگی طلاق عاطفی برخوردار بود، می شود. در نتیجه پژوهش حاضر ثابت کرد زوج درمانی هیجان مدار موجب افزایش کیفیت سبک های دلبستگی و کاهش نشخوار فکری مشترک در طلاق عاطفی زوجین با سابقه پایداری ازدواج بالا می شود.

Keywords:

زوج درمانی هیجان مدار , سبک های دلبستگی , نشخوار فکری مشترک و طلاق عاطفی