اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان قوچان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان قوچان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان قوچان که مشغول تحصیل اند، بود که با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه مبتنی بر هدف و با لحاظ ملاک های ورود و خروج (آزمودنی ها دارای این ملاک ها باشند) تعداد، ۲۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم دبستان شهید جودی کهنه فرود به عنوان نمونه آماری پژوهش ما را تشکیل داد. این ۲۰ نفر به طور کاملا تصادفی در ۲ گروه ۱۰ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند که گروه آزمایش، آموزش شناختی رفتاری را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل: پرسشنامه هوش معنوی ویلگسورث (۲۰۰۴) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی تام و تیلور (۱۹۹۴) بود. به منظور تحلیل داده های این پژوهش از روش های فراوانی، انحراف معیار، میانگین و آزمون کوواریانس استفاده شد. داده های آماری را با کمک روش های آماری و نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر آن است که اجرای برنامه آموزش شناختی رفتاری باعث افزایش هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پابه ششم ابتدایی شد.

Keywords:

آموزش شناختی رفتاری , هوش معنوی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان.