مقایسه تاثیر تمرینات تنفسی و فیزیوتراپی قفسه سینه بر خستگی بیماران مزمن انسدادی ریه

زمینه و هدف بیماری مزمن انسدادی ریه یک بیماری تنفسی ناتوان کننده است و از علل عمده مرگ ومیر و ناتوانی در دنیا محسوب می شود. درمان های حمایتی تنفسی جزء درمان های تجویزی جهت بهبود این بیماران می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرینات تنفسی و فیزیوتراپی قفسه سینه بر خستگی بیماران مزمن انسدادی ریه طراحی شد.  روش بررسی مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی بر روی ۴۵ بیمار مزمن انسدادی ریه که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند انجام شد و توسط تخصیص تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره تمرینات تنفسی و فیزیوتراپی قفسه سینه و یک گروه ۱۵ نفره کنترل تقسیم شدند. قبل و ۶ هفته بعد از انجام مداخله پرسش نامه شدت خستگی کراپ توسط بیمار تکمیل شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی، تحلیل واریانس یک طرفه و کای اسکوئر با نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. یافته ها نتایج یافته ها نشان داد میانگین شدت خستگی بیماران قبل و بعد از مداخله در گروه آزمایش تمرینات تنفسی، فیزیوتراپی تنفسی و گروه کنترل تفاوت معنادار آماری داشت (۰/۰۰۱>P). این معناداری در گروه کنترل در جهت افزایش نمره شدت خستگی بوده است. همچنین میانگین شدت خستگی بین ۳ گروه قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشت، درحالی که بعد از مداخله تفاوت معنادار بود (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری باتوجه به تغییرات مشاهده شده میزان شدت خستگی بعد از درمان های حمایتی، پیشنهاد می شود از این درمان ها به صورت تکمیلی در کنار سایر درمان های دارویی برای بیماران استفاده شود تا باعث بهبود وضعیت تنفسی بیماران گردد.

Keywords:

Chest physiotherapy , Breathing exercises , Chronic obstructive pulmonary disease , Fatigue , فیزیوتراپی قفسه سینه , تمرینات تنفسی , بیماری مزمن انسدادی ریه , خستگی