پیش بینی شایستگی هیجانی- اجتماعی بر اساس دشواری تنظیم هیجان و سرسختی روان شناختی والدین در دانش آموزان دوره دوم دبستان: نقش میانجی گر انعطاف پذیری روان شناختی والدین

مقدمه: هدف پژوهش حاضر پیش بینی شایستگی هیجانی- اجتماعی بر اساس دشواری تنظیم هیجان و سرسختی روان شناختی والدین در دانش آموزان دوره دوم دبستان با نقش میانجی گر انعطاف پذیری روان شناختی والدین بود. روش : روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع دوم ابتدایی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ و والدینشان در شهرستان باغ بهادران بود. ۳۲۸ شرکت کننده به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه شایستگی هیجانی- اجتماعی دانش آموزان، پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر، پرسشنامه سرسختی روان شناختی کوباسا و پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی می باشد. داده ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میزان اثر مستقیم و غیر مستقیم سرسختی روان شناختی بر شایستگی هیجانی- اجتماعی معنادار است. میزان اثر مستقیم و غیر مستقیم دشواری تنظیم هیجان بر شایستگی هیجانی- اجتماعی نیز معنادار است. میزان اثر مستقیم سرسختی روان شناختی بر انعطاف پذیری روان شناختی و میزان اثر دشواری تنظیم هیجان بر انعطاف پذیری روان شناختی معنادار می باشد. میزان اثر انعطاف پذیری روان شناختی بر شایستگی هیجانی- اجتماعی نیز معنادار است. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش، نقش دشواری تنظیم هیجان، سرسختی روان شناختی و انعطاف پذیری روان شناختی والدین را در تبیین شایستگی هیجانی- اجتماعی آشکار می سازد. همچنین نقش میانجی متغیر انعطاف پذیری روان شناختی والدین در رابطه بین سایر متغیرها تایید شد.

Keywords:

شایستگی هیجانی- اجتماعی , دشواری تنظیم هیجان , سرسختی روان شناختی , انعطاف پذیری روان شناختی