رابطه سبک رهبری اصیل سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران و کیفیت خدمات پرستاری مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان

سابقه و هدف:  یکی از وجوه  زندگی کاری پرستاران که تحت تاثیر سبک های مدیریت سرپرستاران قرار میگیرد، رضایت شغلی  است که می تواند کیفیت خدمات پرستاری را تغییر دهد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه سبک رهبری اصیل سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران و کیفیت خدمات پرستاری مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد.  مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی مقطعی از نوع همبستگی می باشد.  با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از نوع نسبتی تعداد ۲۹۵ نفر از پرستاران و ۸۸۵ بیمار ، به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، سبک رهبری اصیل والومبا، رضایت شغلی مینه سوتا و کیفیت خدمات سروکوال بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۴ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: سطح به کارگیری سبک رهبری اصیل توسط سرپرستاران، میزان رضایت شغلی پرستاران و همچینین کیفیت خدمات پرستاری به ترتیب با میانگین های ۷۵/۳، ۴۵/۳ و ۸۳/۳ در حد متوسط می باشد. رابطه ی بین سبک رهبری اصیل سرپرستاران و رضایت شغلی پرستاران، سبک رهبری اصیل سرپرستاران و کیفت خدمات درک شده ی ارائه شده به وسیله ی پرستاران  و  رابطه ی رضایت شغلی پرستاران و کیفیت خدمات ارائه شده به وسیله ی آن ها  به ترتیب با مقادیر  (۰۰۲/۰ = P و ۱۰۴/۰ =r)،  (۰۰۱/۰ = P و ۱۱۵/۰ = r) و (۰۰۱/۰ >  P و ۱۶۷/۰ = r)   معنادار و ضعیف می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج ضعیف اما معنادار بین متغیرها، مسئولین می توانند  در جهت ارتقاء رضایت شغلی پرستاران و متعاقب آن کیفیت خدمات پرستاری گام بردارند.

Keywords:

leadership , Job satisfaction , Quality of Health Care , Nurse , Head Nurse , رهبری , رضایت شغلی , کیفیت خدمات مراقبت , سرپرستار , پرستار