نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در تدوین برنامه درسی و نظام تعلیم و تربیت

پدیده فناوری اطلاعات و ارتباطات این توانایی را دارد که نه بعنوان یک ابزار بلکه بعنوان یک زمینه ساز تحول و نوآوری در کار آموزش مطرح شود . در جهانی که بسوی دهکده جهانی حرکت می کند ، دیگر رویه های سنتی انتقال دانش همچون متن ، ورقه ، تمرین و مانند آنها نمی توانند توجه جوانانی را که در جهان اشباع شده از رسانه‎ها به سر می‎برند را به خود معطوف کنند. با این وصف، به نظر ضروری می‎رسد که تعلیم و تربیت و عناصر آن همچون برنامه درسی نیز متناسب با تحولات پیرامونی دچار تحول شده و تغییر یابند . بهره گیری از پدیده فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی دارای فواید فراوانی است .فناوری اطلاعات ، امکان بهره گیری از یک برنامه درسی تلفیقی را در آموزش فراگیران فراهم می نماید . همچنین این پدیده می تواند دانش ساختارمندتری را در اختیار فراگیران قرار دهد . افزایش میزان اهمیت و اعتبار محتوای برنامه درسی از دیگر فواید بهره گیری از فناوری های جدید در تنظیم برنامه درسی اس.. این مقاله تلاش دارد با بیان نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه تعلیم و تربیت ، به بررسی تاثیر این پدیده بر روی برنامه درسی بپردازد . برنامه درسی را می توان دستور کار آموزش دانست بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی فواید فراوانی به همراه دارد . از جمله اینکه امکان بهره گیری از یک برنامه درسی تلفیقی را برای معلم و دانش آموزان فراهم می آورد . این نوع برنامه درسی ، بیش از آنکه بخواهد دانش معینی را به دانش آموزان القاء کند ، زمینه ای را فراهم می کند که از طریق آن امکان شکوفایی قابلیتهای فردی دانش آموزان و گسترش تجربه های فردی و مستقل آنها افزایش می یابد . در این رابطه به تاثیرات دیگری می توان اشاره کرد که در مقاله به آنها پرداخته شده است

Keywords:

فناوری اطلاعات و ارتباطات , معلم , برنامه درسی , تعلیم و تربیت , محتوا , انتقال دانش