بررسی کارکردها و نقش روانشناسی در تحولات و ارتقای کیفیت آموزش در مدارس

روان شناسی یکی از کارآمدترین دانش های بشری است که شاخه های مختلف آن، همه ی عرصه ها را در برگرفته و همه افراد به آن نیازمندند. بخشی از مطالعات و تحقیقات روان شناسی به موضوع آموزش و فرآیند یاددهی- یادگیری اختصاص دارد. امروزه بهره گیری از یافته های روان شناسی رشد چشمگیری پیدا کرده و از جمله عرصه های آموزشی را نیز در بر گرفته است. سال هاست که نظام های آموزشی به ویژه در کشورهای صنعتی، از روان شناسی به مثابه یک فن آوری اثربخش در آموزش استفاده می کنند، اما در کشور ما هنوز کاربرد روان شناسی در این ابعاد مورد توجه کافی قرار نگرفته است. در حقیقت ناکارآمدی نظام آموزشی سنتی تا حد زیادی به ناآشنایی با اصول و آموزه های روان شناختی در این حوزه مربوط می شود. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع مطرح شده، در مقاله حاضر که با روش توصیفی و تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، به بررسی کارکردها و نقش روانشناسی در تحولات و ارتقای کیفیت آموزش در مدارس خواهیم پرداخت. نتایج نشان داد که تعلیم و تربیت در نگرش دینی جایگاهی بس والا و مهم دارد هدف عالی تعلیم و تربیت نهادینه کردن فرهنگ اسلامی و تربیت و آماده سازی نیروهای ماهر و متخصص است. دسترسی به این مقصد عالی تنها به یمن نظام آموزشی کیفی و کارآمد امکان پذیر است. روش های آموزش سنتی جوابگوی نیازهای امروزی نیستند و در فرآیند آموزش عوامل بسیاری دخالت دارند که اصلاح و بازنگری هر یک می تواند در بهبود کیفیت آن موثر باشد. از جمله این عوامل می توان برنامه ریزی درسی، فضای آموزشی، روش های تدریس و ارزشیایی را نام برد. ارتقای کیفیت آموزش بدون ملاحظه اصول و آموزه های روان شناختی و استفاده از آنها در آموزش امکان پذیر نیست. به طور کلی روان شناسی می تواند در همه ابعاد و مراحل آموزش مفید و راهگشا باشد.

Keywords:

کارکردها , نقش , روانشناسی , کیفیت آموزش , مدارس .