اثر برخی از تنظیم کننده های رشد، کیتوزان و اسانس دارچین بر بهبود کیفیت تغذیه ای و عمرپس از برداشت پرتقال رقم تامسون ناول

استفاده از ترکیبات طبیعی و سازگار با طبیعت و انسان در جهت تولید محصولات عاری از مواد شیمیایی و مضر و دارای ارزش غذایی بالاتر که همراه با کاهش ضایعات غذایی است، ضروری بنظر می رسد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تیمارهای اسید جاسمونیک (۴۰، ۲۰، ۱۰، ۵ میکروگرم در لیتر)، اپی براسینولید (۱۰، ۷، ۴، ۱ میکرومول در لیتر)، اسانس دارچین (۷۵۰،۱۰۰۰، ۵۰۰، ۲۵۰ پی پی ام) و کیتوزان) ۱۰، ۵/۷، ۵، ۵/۲ گرم در لیتر( بر پرتقال تامسون ناول بود. ارزیابی خصوصیات فیزیکوشیمیایی، حسی و میزان ماندگاری میوه های تیمار شده طی روزهای ۰، ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ پس از برداشت، انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که در مجموع موثرترین تیمار جهت حفظ خصوصیات کیفی میوه نظیر (اسیدیته عصاره میوه: ۲۴/۳، مواد جامد محلول: ۳۹/۱۶درجه بریکس، ویتامین ث: ۹۴/۴۸ میلی گرم بر ۱۰۰ گرم وزن تر، کارتنویید: ۶۱/۱۰ میلی گرم بر ۱۰۰ گرم وزن تر، درصد کاهش وزن: ۷۲/۶ درصد)، با تیمار اسید جاسمونیک در غلظت ۴۰ میکرولیتر بر لیتر بود. تیمار کیتوزان با غلظت ۱۰ گرم بر لیتر با مدت طولانی ۶/۵۷ روز بیشترین ماندگاری میوه را به خود اختصاص داد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد ۴۰ میکرولیتر بر لیتر اسید جاسمونیک به منظور حفظ خواص ارزشمند تغذیه ای و ۱۰ گرم بر لیتر کیتوزان جهت افزایش عمر انبارداری موثر باشند.

Keywords:

آب میوه